پناه به ذکر الهى
در تاءثیر این ذکر شریف یعنى لا اله الا انت سبحانک انّى کنتمن الظالمینبه سه جملهفاستجبنا له ، و نجیناه منالغّم ، و کذلک ننجى المؤ منیندقت به سزا اعمال گردد، به خصوص به جمله اخیرکه مفاد آن عام است که وعده فرموده است شامل همه مؤ منین مى باشد، و با جمع محلى بهالف و لام و فعل مضارع که دال بر تجدد زمان و حصول تدریجى آن براى ابد است تعبیرفرموده است ، فتبصّر.
امام صادق علیه السلام مى فرماید: در شگفتم براى کسى که ازچهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمى برد؟
در شگفتم براى کسى که ترسبر او غلبه کرده ، چگونه به ذکرحسبنا الله و نعم الوکیلپناه نمى برد. زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکر یاد شدهفرمود: پس (آن کسانى که به عزم جهاد خارج گشتند و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد وبه ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتى از جانب خداوند (عافیت ) و چیزى زائد بر آن (سود در تجارت ) بازگشتند و هیچگونه بدى به آنان نرسید.
و در شگفتم براى کسى کهاندوهگین است ، چگونه به ذکرلا اله الا انت سبحانک انّى کنتمن الظالمینپناه نمى برد. زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبالذکر فوق فرمود: پس ما (یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده ) از اندوه نجات دادیم وهمین گونه مؤ منین را نجات مى بخشیم .
و در شگفتم براى کسى که مورد مکر و حیلهواقع شده ، چگونه به ذکراءفوض امرى الى الله ان الله بصیربالعبادپناه نمى برد. زیرا به تحقیق شنیدم که خداوند عزوجل به دنبال ذکرفوق فرمود: پس خداوند (موسى را در اثر ذکر یاد شده ) از شر و مکر فرعونیان مصونداشت .
و در شگفتم براى کسى که طالب دنیا و زیبایى هاى دنیاست ، چگونه به ذکرما شاءالله لا قوة الا بالله پناه نمى برد. زیرا به تحقیق شنیدم که خداوندعزوجل بعد از ذکر یاد شده (از زبان مردى که فاقد نعمتهاى دنیوى بود، خطاب به مردىکه از آن نعمتها بهره مند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود مىدانى پس امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد...
